W klasztorze sióstr klarysek od Wieczystej Adoracji w Kętach swe uroczyste śluby wieczyste złożyła 23 lutego 2019 r. s. Maria Paula. Zakonnica ślubowała czystość, ubóstwo, posłuszeństwo, a także zobowiązała się do wieczystej adoracji Jezusa Eucharystycznego za klauzurą.

Koncelebrowanej liturgii przewodniczył proboszcz kęckiej parafii śś. Małgorzaty i Katarzyny ks. Zbigniew Jurasz. Duchowny za papieżem Franciszkiem powtórzył, że świat potrzebuje światła latarni, jakie dają zakony kontemplacyjne. „Dziękujemy dziś Panu Bogu, że tutaj w Kętach możemy mieć cząstkę tego skarbu, jakim dla Kościoła są zakony kontemplacyjne. Tę cząstkę, jaką są nasze siostry” – podkreślił, a zwracając się do s. Pauli zaznaczył, że stała się ona „duchową latarnią, która poprzez modlitwę i bliskość przy Chrystusie będzie prowadziła ludzi do Boga. „Wytrwaj w tej modlitwie i wiernej służbie Panu Bogu!” – zaapelował kapłan.

Przy ołtarzu modlili się także: ks. Krzysztof Rębisz z kęckiej parafii śś. Małgorzaty i Katarzyny, ks. Marcin Wróbel z cieszyńskiej parafii św. Jerzego, ks. Marian Skóra SDB – spowiednik kęckich sióstr klarysek i ks. Józef Lach SCJ – ich kapelan. W liturgii uczestniczyli bliscy siostry Marii Paulii.

W kazaniu ks. Rębisz zachęcił do zastanowienia się, co to znaczy oddać wszystko Chrystusowi w ślubach wieczystych i jak zrozumieć powołanie człowieka do życia w służbie klauzurowego zakonu. Zwrócił uwagę na rolę i znaczenie Eucharystii. Zauważył zarazem, że decyzja o pójściu za Chrystusem to „słaba, może i nieudolna, odpowiedź miłości człowieka na uprzednią nieskończoną miłość Boga”.

„To odpowiedź na Boży szept w człowieczym sercu, na ten łagodny powiew, w którym objawia się Bóg. Bez hałasu, bez fajerwerków, bez fałszywych obietnic wielorako pojmowanego doczesnego szczęścia” – dodał kaznodzieja i stwierdził, że nie każdy człowiek potrafi dosłyszeć ten szept Boży. „Nie każdy potrafi powiedzieć – tak. Ale takiej odpowiedzi na wezwanie Boże udziela każdy człowiek wstępujący do zakonu, i potwierdza ją poprzez profesję zakonną” – wyjaśnił.

Zdaniem duchownego, „miarą i uzasadnieniem ślubów wieczystych” jest miłość i wierność Chrystusowi. „W tym życiu zakonnym, pełnym radykalizmu ewangelicznego i wierności powinniśmy znajdować inspirację dla nas samych. W murach klasztornych żyją ludzie dynamiczni, kochający świat i każdego człowieka. Nie są sfrustrowanymi ponurakami, lecz ludźmi radosnymi, cieszącymi się pełnią życia” – dodał i cytując św. Bernarda z Clairvaux powtórzył, że „bez miłości klasztory są piekłem, a ich mieszkańcy demonami; z miłością przeciwnie – klasztory są rajem, a ich mieszkańcy aniołami”.

„To miłość Boga i bliźniego jest najważniejszą zasadą życia zakonnego i z tej miłości będziemy rozliczani na końcu czasów. Jeżeli by jej zabrakło, to na darmo nasz trud, nasze dobre uczynki a nawet kilkadziesiąt lat w klasztorze przed Obliczem Boga w Adoracji Najświętszego Sakramentu” – przestrzegł i zachęcił s. Paulę, by prosiła Boga, aby była przez Niego „konsekrowaną” i coraz bardziej do Niego należała. „Żebyś mogła coraz bardziej kochać innych, bliskich i dalekich” – zaznaczył.

Klęcząc przed ksienią za zakonną kratą s. Paula odczytała własnoręcznie napisany akt profesji zakonnej. Moment ten poprzedził śpiew Litanii do Wszystkich Świętych. W tym czasie siostra leżała krzyżem przed ołtarzem za klauzurą. Siostra złożyła śluby czystości, ubóstwa, posłuszeństwa, a także zobowiązała się do wieczystej adoracji Jezusa Eucharystycznego za klauzurą.

Kapłan dokonał aktu konsekracji siostry, pobłogosławił obrączkę oraz krzyżyk profesyjny – zewnętrzne znaki złożonej profesji wieczystej.

W uroczystości wzięła udział m.in. najbliższa rodzina siostry.

S. Maria Paula od Jezusa Eucharystycznego pochodzi z Janek pod Warszawą. Urodziła się 28 lipca 1985 r. Ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Warszawskim z zakresu stosunków międzynarodowych. W marcu 2010 roku rozpoczęła formację we wspólnocie neokatechumenalnej w swej rodzinnej parafii w Raszynie. 11 lutego 2011 r. wstąpiła do klarysek od Wieczystej Adoracji w Kętach. Rok później została obleczona we franciszkański habit i otrzymała imię s. Maria Paula od Jezusa Eucharystycznego. Pierwsze śluby zakonne złożyła 22 lutego 2014 r.

Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX w. we Francji. Do jego powstania przyczyniło się dwoje fundatorów: ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 roku do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska – Matka Maria od Krzyża. W 1871 roku przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie.

Obecnie na całym świecie istnieje około trzydziestu autonomicznych domów klarysek od Wieczystej Adoracji – m.in. we Francji, w Niemczech, w Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. W Polsce jest osiem takich domów: w Bydgoszczy, Elblągu, Hajnówce, Kętach, Kłodzku, Pniewach, Słupsku i Ząbkowicach Śląskich.

Do Kęt siostry przybyły w 1910 r. 6 lutego 1910 roku bp Anatol Nowak dokonał uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu do kęckiego klasztoru. W 1999 roku bp Tadeusz Rakoczy ogłosił to miejsce lokalnym sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

diecezja.bielsko.pl