Wspólna modlitwa lekarzy, pielęgniarek, położnych, farmaceutów, ratowników medycznych, wolontariuszy hospicjum i innych pracowników służby zdrowia z Podbeskidzia rozpoczęła 18 października w Bielsku-Białej kolejną edycję formacyjnych spotkań w ramach bielsko-żywieckiego duszpasterstwa służby zdrowia. We wspomnienie św. Łukasza, patrona medyków, Eucharystii w kaplicy kurii diecezjalnej, koncelebrowanej przez kapelanów szpitalnych, przewodniczył bp Piotr Greger, który przypomniał, że prawdziwe powołanie przedstawicieli służby medycznej powinno być motywowane miłością.

Biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej poświęcił swą homilię rozważaniom nt. powołania. Nawiązał przy tym do tekstów czytań liturgii, które przywołały współpracowników Pawła oraz uczniów przez Jezusa wybranych i posłanych do dzieła ewangelizacji. „Powołania nie można kupić, nie można się go nauczyć poprzez lekturę nawet najbardziej genialnych książek. Powołanie się otrzymuje od Boga jako dar, za który trzeba dziękować, ale zarazem strzec i zabiegać o jego nieustanny rozwój” – zauważył duchowny.

Biskup zwrócił uwagę, że posługa lekarza, pielęgniarki jest powołaniem i misją, a nie jedynie zawodem. „Jeśli posługa mająca charakter służebny nie ma być ciężarem, to musi być motywowana miłością. Jej potęga polega na tym, że miłości nie można zadeklarować, nie można do niej przymuszać, nie da się jej zapisać żadnymi ustawami, nie można jej wymuszać na drodze sankcji czy wymierzonych kar” – dodał i podziękował wszystkim, którzy z wielkim oddaniem opiekują się chorymi.

„Myślę szczególnie o personelu szpitali, sanatoriów, domów opieki i hospicjów, a także o sporej liczbie wolontariuszy towarzyszących ludziom chorym w ich domach. Dziękuję również wszystkim kapelanom szpitalnym – diecezjalnym i zakonnym – oraz odwiedzającym ludzi chorych w domach. W całym wysiłku podjętym dla ratowania zdrowia i niesienia ulgi w cierpieniu” – podkreślił.

Po liturgii, specjalne słowo wygłosił wikariusz generalny diecezji bielsko-żywieckiej ks. Marek Studenski, który podzielił się z uczestnikami osobistym świadectwem, dowodzącym tego, że lekarz, który widzi pacjenta całościowo, z jego sferą cielesną i duchową, może być współpracownikiem Jezusa, czyniącym miłość bliźniemu. Nawiązując do ewangelicznej sceny uzdrowienia paralityka, zwrócił uwagę, ze Chrystus nie dzielił człowieka na sferę fizyczną, psychiczną i duchową, lecz widział go w całości.

„Każdy z nas – ksiądz, lekarz, pielęgniarka, wolontariusze i pracownicy służby zdrowia – powinien widzieć całego człowieka. Powołanie kapłańskie i osób zaangażowanych w niesienie pomocy chorym jest bardzo zbieżne” – przypomniał duchowny, przyznając, że jako młody człowiek po maturze myślał o zastaniu lekarzem. Wyznał, że wybrał powołanie kapłańskie, bo chciał przedłużać życie człowieka na wieczność.

„Dziś widzę, że ten rachunek nie był do końca prawdziwy. Bo znam wielu lekarzy i pracowników służby zdrowia, którzy potrafią, dostrzegając w pacjencie całego człowieka, przedłużyć życie ziemskie, ale też widzą o wiele dalej, poza ten świat. Znam też wielu księży, którzy poprzez swoją posługę przyczyniają się do polepszenia stanu fizycznego innych ludzi. Człowiek jest jednością” – wyjaśnił kapłan.

Pierwsze w tym roku spotkanie formacyjne będzie miało swoją kontynuację w kolejnych miesiącach – zapowiedział ks. Łukasz Jończy, diecezjalny duszpasterz służby zdrowia, prezentując program zaplanowanych dni skupienia, Mszy św., spotkań opłatkowych, rekolekcji i pielgrzymki.

diecezja.bielsko.pl