Nowi kapłani w naszej diecezji
Biskup Roman Pindel udzielił 30 maja 2020 r. święceń kapłańskich dziesięciu diakonom z terenu diecezji bielsko-żywieckiej.
Po raz pierwszy w historii diecezji wydarzenie to odbyło w aleksandrowickim kościele św. Maksymiliana Kolbego, który jest największą świątynią w Bielsku-Białej. Ordynariusz w homilii przed aktem święceń przypomniał, że głoszenie orędzia Jezusowego zbawienia napotyka pogardę i opór świata.W homilii bp Pindel przywołał jeden z fresków autorstwa Jana Henryka Rosena z kaplicy seminaryjnej w Lwowie, który przedstawia sakrament kapłaństwa poprzez ukazanie księdza, który odprawia Eucharystię w więzieniu. Hierarcha zaznaczył, że malarz, znany ze swojej religijności i głębi przedstawianych idei teologicznych, chciał ukazać klerykom przygotowującym się do kapłaństwa, że jest ono nierozerwalnie związane z prześladowaniem, cierpieniem i śmiercią. „W latach 1931-39 mogli więc kandydaci do święceń przyswoić sobie tę lekcję o nierozerwalnej więzi osobistego cierpienia kapłana ze sprawowaną Mszą, która uobecnia ofiarę Chrystusa” – podkreślił.
Duchowny zwrócił uwagę, że tegoroczne święcenia przypadają na liturgiczne wspomnienie św. Jana Sarkandra – zamęczonego za wiarę 400 lat temu kapłana i męczennika pochodzącego ze Skoczowa. Biskup zachęcił kandydatów do święceń, by wzięli sobie do serca słowa Jezusa z Ewangelii, który zapowiada, że wszyscy Apostołowie, uczniowie i sprawujący sakramenty będą prześladowani przez świat. „Ten świat nie zamierza korzystać z sakramentów dających zbawienie i zamyka uszy na wezwanie do osobistego nawrócenia. Na słowa nadziei o zbawieniu, o Bożym miłosierdziu tym bardziej odrzuca wezwanie do przebaczenia winowajcom i nie przejmuje się wezwaniem, by innym okazywać miłosierdzie” – skomentował biskup w nawiązaniu do przestrogi Pana Jezusa: „Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować”.
Kandydaci do święceń złożyli przyrzeczenia kapłańskie. Każdy z nich podchodził do ordynariusza i przyrzekał posłuszeństwo jemu i jego następcom. Zebrani w kościele modlili się za przyjmujących święcenia słowami Litanii do Wszystkich Świętych, po czym na głowę każdego z klęczących diakonów biskup w milczeniu nałożył ręce i wypowiedział modlitwę konsekracyjną. Hierarcha namaścił ich dłonie krzyżmem świętym i ofiarował im chleb, wino i wodę – do sprawowania Mszy św. Ostatnim punktem obrzędu święceń był znak pokoju wymieniony z biskupem i kapłanami. Nowo wyświęceni księża włączali się w koncelebrę przy ołtarzu.Na koniec liturgii przedstawiciel neoprezbiterów wypowiedział słowa wdzięczności pod adresem biskupów, przełożonych, rodziny oraz księży z rodzimych parafii, a także proboszczów parafii, w których diakoni pracowali przed święceniami.
Patronem rocznika jest św. ks. Zygmunt Gorazdowski, zwany „ojcem ubogich i księdzem dziadów”. Szczególnym terenem jego heroicznej miłości bliźniego był Lwów, w którym spędził ponad 40 lat życia, najpierw jako wikary, a potem proboszcz parafii św. Mikołaja. Włączał się czynnie w istniejące już instytucje dobroczynne oraz powoływał nowe. Duchowny żył w latach 1845-1920, był kapłanem diecezjalnym i założycielem Zgromadzenia Sióstr św. Józefa. Beatyfikował go 26 czerwca 2001 r. we Lwowie papież Jan Paweł II, a kanonizował 23 października 2005 r. papież Benedykt XVI.